برای عقل معنی را تویی راوی! روایت کن…

7 آبان 1403
|

قرار است ژرفایــی شو، درحوالی آبــان دو صفر، پُلــی شود در مسیر علوم‌انسانی‌ خوانی ما تا یک دوگانه نوظهور را در خوش حَــل کند. “منِ فردی” و نقش اجتماعی “دانش‌آموزی” ، دو مفهوم محوری #نوجوان‌_سازی که در چنـدسال گذشته وابسته به اقتضائات خاص اجتماعی، کمرنگ و کمرنگ‌تر شده بــودند. پلی که در معرض هجوم بی‌امان همه‌گیری کرونا و آموزش مجازی بیش از پیش آسیب‌پذیر شده‌بود. 
ایـن بار فرصتی فراهم شد تا مجدد با خود به این نکته بیندیشیم که: چه چیز مرا، مــن می‌کند!؟ 
در گیر و دار پاسخ به این #مســاله هویتی اما، آنچه که حائز اهمیت بود، چیزی است که #روایت نامیدیم‌اش؛ 
روایتِ‌گویی تجربه زیسته دانش‌آموزی، در قالب ارائه‌های فردی به مناسبت یک روز مهم! روزِ دانش‌آموز.
روایتِ‌گویی تجربه زیسته دانش‌آموزی، در قالب ارائه‌های فردی به مناسبت یک روز مهم! روزِ دانش‌آموز.
حال اما این روایت گویی و روایت نویسی نیاز به مقدمات، ایده ها و خلاقیت‌هایی دارد! این کلاس، یکی از مهم‌ترین مقدمات مسیر رسیدن به روایت‌های نهایی‌ماست. پس بر همه ژرفایی‌شویی‌ها! لازم است که این فرصت را مغتنم شمرده و در کلاس جذاب «مقدمات روایت‌نویسی» شرکت کنند!
حال اما این روایت گویی و روایت نویسی نیاز به مقدمات، ایده ها و خلاقیت‌هایی دارد! این کلاس، یکی از مهم‌ترین مقدمات مسیر رسیدن به روایت‌های نهایی‌ماست. پس بر همه ژرفایی‌شویی‌ها! لازم است که این فرصت را مغتنم شمرده و در کلاس جذاب «مقدمات روایت‌نویسی» شرکت کنند!
با احترام
با احترام
اهالی -ژرفا-


نظرات

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۰ دیدگاه ثبت شده است.